گاهی توی جمع دوستا میگم که ما به بقولی بزرگسالای بالغ، هممون هنوزم که هنوزه فقط همون بچه هاییم با دست و پاهای بزرگتر، ولی با همون نیازهای اصیل، عمیق، حقیقی و ساده، هر چی بیشتر دنبال برآورده کردن همون نیازها باشیم رضایتمون هم از زندگی بیشتر و هر چی هم بیشتر غرق سرابای بیرون، حال بدمون بیشتر، بقول جناب مولانا باید این دکان خرابه ی تاریکی که بهش دل خوش کردیمو، بفهمیم که تاریکه و خوب بزنیم کامل خرابش کنیم تا نور گنج زیرش که همیشه همونجا بوده اجازه ی تابیدن پیدا کنه! مشتاقم بشنوم خانم دبی فورد با این شروع زیبا چطور مسیر کنار زدن پرده های به خود زده و گاهی بهمون زده شده ی تاریکی و غفلتمون رو ادامه میدن!
گاهی توی جمع دوستا میگم که ما به بقولی بزرگسالای بالغ، هممون هنوزم که هنوزه فقط همون بچه هاییم با دست و پاهای بزرگتر، ولی با همون نیازهای اصیل، عمیق، حقیقی و ساده، هر چی بیشتر دنبال برآورده کردن همون نیازها باشیم رضایتمون هم از زندگی بیشتر و هر چی هم بیشتر غرق سرابای بیرون، حال بدمون بیشتر، بقول جناب مولانا باید این دکان خرابه ی تاریکی که بهش دل خوش کردیمو، بفهمیم که تاریکه و خوب بزنیم کامل خرابش کنیم تا نور گنج زیرش که همیشه همونجا بوده اجازه ی تابیدن پیدا کنه! مشتاقم بشنوم خانم دبی فورد با این شروع زیبا چطور مسیر کنار زدن پرده های به خود زده و گاهی بهمون زده شده ی تاریکی و غفلتمون رو ادامه میدن!
عالی بود ،ایده بسیار خوبیه و البته کتابی که انتخاب کردین را دوست داشتم ،لطفا ادامه بدین